ΝΕΡΑ'ΙΔΕΣ

Η πίστη στα πανίσχυρα και όμορφα ξωτικά αλλά και στις μαγευτικές νεράιδεςείναι σημαντικό κομμάτι της λαϊκής παράδοσης αρκετών χωρών της Ευρώπηςκυρίως της Σκανδιναβίας και της Ιρλανδίας. Οι Κέλτες ανέκαθεν ήταν ένας λαός τυλιγμένος με μια αχλή ανιμιστικού μυστηρίου.Πίστευαν σε ένα πλήθος παράλληλων πραγματικοτήτων,γνωστές ως Αλλόκοσμος ο οποίος τέμνει ενίοτε τον φυσικό κόσμο,δημιουργώντας σημεία εισόδου για τα μαγικά όντα.Τα ξωτικά για τους ιρλανδούς χωρικούς ήταν «διωγμένοι άγγελοι που δεν ήταν αρκετά καλοί για να σωθούν αλλά ούτε αρκετά κακοί για να χαθούν».Για κάποιους άλλους είναι οι «ξεφτισμένοι» θεοί της παγανιστικής Ιρλανδίας.
Γι΄ αυτό και οι χωρικοί δεν κόβουν τα δέντρα για να μην χάσουν το σπίτι τους οι αιθέριες υπάρξεις.
Τα μυθικά πλάσματα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι και της σκανδιναβικής μυθολογίας.Οι Εσίρ (το όνομά τους προέρχεται από την έκφραση “Εsir and the elves”, που σημαίνει περίπου “όλοι οι θεοί”) απεικονίζονται ως νεαροί άντρες και γυναίκες μοναδικού κάλους που ζουν σε δάση και υπόγειες κρύπτες. Περιγράφονται σαν υπεραιωνόβια ή αθάνατα πλάσματα και τους αποδίδονται μαγικές δυνάμεις.

“Οσο αγνοούμε τη σημασία του δράκοντα,τόσο αγνοούμε και τη σημασία του σύμπαντος” υποστήριζε ο Χόρχε Λουίς Μπόρχεςπου το 1957 στο Βιβλίο των φανταστικών όντων(Libro, 1983)κατέγραψε το σύνολο των ξωτικών που απαντώνται στην κλασική και την Ανατολική λογοτεχνία.Τα φανταστικά πλάσματα απαντώνται διαχρονικά σε όλους τους πολιτισμούς.Για παράδειγμα οι Άρπυιες, που ήταν θεότητες φτερωτές με λυτά μαλλιά και γαμψά νύχια,καταγράφονται σε κείμενα του Ησίοδου και σχετίζονται με τις Μέγαιρες της ελληνικής μυθολογίας,τις οποίες έδιωξαν οι αργοναύτες.Η δημιουργία των φανταστικών πλασμάτων φαίνεται πως εξελίσσεται μέσα στους αιώνες εμπλέκοντας τον αποκρυφισμό και «παραστρατήματα» των εκάστοτε θρησκειών.Όπως ο τεχνητός άνθρωπος που επινόησε ένας καβαλιστής ραβίνος, ο αποκαλούμενος Γκόλεμ.Τα αερικά απ΄ όλο τον κόσμο παρουσιάζουν συχνά ομοιότητες και διαφορέςαφού δανείζονται στοιχεία από διάφορες μυθολογίες.

Μια επίσκεψη στον κόσμο του φανταστικού είναι σαν μια βουτιά σε λίμνες μελιού και σε σοκολατένιες κοιλάδες και ζαχαρωτούς κάμπους.Προσοχή όμως! Δίπλα στο σμαραγδένιο παλάτι της καλής νεράιδαςκρύβεται ο δράκος που εκτοξεύει δαιμονισμένες φωτιές. Λέγεται, πως κάποτε άνθρωποι κι αερικά ζούσαν αρμονικάμέχρι που ο άνθρωπος έχασε την ικανότητά του να τα βλέπει κι αυτά έγιναν αόρατα.Κάποιες θεωρίες υποστηρίζουν πως τα όντα αυτά ζουν σε μια διάσταση παράλληλη της δικής μαςκαι μπορούν όταν το επιθυμούν να ανοίγουν την Πύλη μεταξύ του δικού μας και του δικού τους κόσμου.
Πολλές λαϊκές δοξασίες απ ’την άλλη, θέλουν τα πλάσματα αυτά να ζουν στη δική μας διάσταση,κρυμμένα στα πυκνά και ήσυχα δάση όπου δεν υπάρχουν άνθρωποι.Ο κόσμος των αερικών και των πλασμάτων της φαντασίας,από την Σφίγγα στον κινέζικο δράκο και από τα Γκόλεμ στους Ελόι και Μόρλοκς,είναι ένα συνονθύλευμα παράξενου τοπίου, ανεξερεύνητου μυστηρίου και αμφιβολίας,βάση των οποίων συχνά αναρωτιόμαστε: τι υπάρχει πέρα από τον άνθρωπο;

πόσες φορές μου συμβαίνει να κλείνω τα μάτια
και να σε φαντάζομαι…
μες στο σκοτάδι να σε βλέπω…
να σ’ακούω…
μια συνεχή σκέψη
μια συνεχή συγκίνηση!
μετά να τα ανοίγω και να καταλαβαίνω πόσο καλύτερα
είναι μερικές φορές να ζεις από το να ονειρεύεσαι…
να είσαι η πιο όμορφη αλήθεια
από το οποιοδήποτε όνειρο!

Το λουλούδι μου δεν είναι από τόπο μακρινό,έχει ρίζες στην αυλή μου και κλαδιά στον ουρανό.*
Στο λουλούδι μου το δάκρυ δίνω, πριν ο ήλιος βγει,και το κρύβει στη δροσούλα, που το πιάνει την αυγή.*
Στο λουλούδι μου μπλεχτήκαν μιας νεράιδας τα μαλλιά,και τα πλέκουνε τ‘ αηδόνια για να χτίσουνε φωλιά.*
Μην την ξυπνήσω απότομα…
γιατί θέλω πρώτος να ρουφήξω την πρωινή της ανάσα
να με μεθύσει ο ιδρώτας του ονείρου της
να τεντωθεί στην αγκαλιά μου
και να χαϊδέψω το φως της
κι εκείνη ν’αγγίξει το κορμί μου με τα δάκτυλά της
να χαμογελάσει στα μάτια μου
και να εισβάλει με το χαμόγελό της στην ψυχή μου!
Ήλιε μου δώσε απλόχερα σήμερα τις αχτίνες σου
τύφλωσε όλους κι όλα γύρω μας
κανένας μην μας δει ξανά
ας μας ξεχάσει έτσι ο χρόνος
και να κάψουμε όλες μας τις αναμνήσεις…
να μείνουμε για πάντα ζωντανοί σ’αυτές τις στιγμές!